نود و پنج

سلام ، چند ماه پيش يكي از دوستاي مجازيم به من گفت خوشم مياد ازت و قصدش اين بود كه باهاش دوست بشم ، يخورده خوشحال شدم و به خودم گفتم بالاخره يكي از تو خوشش اومد اما طولي نكشيد كه غمگين شدم و گريه كردم چون ياد گذشته ام افتادم و گفتم اين هم مثل بقيه منو واسه دو روز بيشتر نميخواد و بعد ولم ميكنه ، بهش گفتم نه اما احساس ميكنم هنوز اميدواره و منتظرمه . ديگه حوصله ي اين جور برنامه ها رو ندارم با اينكه خيلي احساس تنهايي ميكنم اما ديگه از داشتن دوست پسر بدم مياد ، زشته خب سني ازم گذشته ، اما از يه چيزي مطمئنم اگه همين طرف منو خارج از اين فضا ميديد هيچوقت به من اين پيشنهاد رو نميداد و حتي منو آدم به حساب نميأورد  حالا يه ٢ تا عكس از من ديده فكر كرده خيلي خوشگلم ، وگرنه چرا بقيه بيرون از فضاي مجازي از من خوششون نمياد ؟